inquisitiobg

Scientia medicamentorum veterinariorum | Usus scientificus florfenicoli et duodecim cautiones

    Florfenicolum, derivatum syntheticum monofluorinatum thiamphenicoli, est novum medicamentum antibacteriale lato spectro chloramphenicoli ad usum veterinarium, quod feliciter elaboratum est exeunte decennio 1980.
In casu morborum frequentium, multae porcinae villae florfenicolum frequenter adhibent ad morbos porcinos prohibendos vel curandos. Quicumque morbus, quicumque coetus vel stadius sit, quidam agricolae florfenicolum superdose adhibent ad morbos curandos vel prohibendos. Florfenicolum non est panacea. Rationabiliter adhibendus est ad effectum optatum consequendum. Sequitur introductio accurata ad sensum communem usus florfenicolum, sperans omnibus prodesse:
1. Proprietates antibacteriales florfenicoli
(1) Florfenicolum est medicamentum antibioticum cum lato spectro antibacteriali contra varia bacteria Gram-positiva et negativa necnon mycoplasma. Inter bacteria sensibilia sunt Haemophilus bovinus et porcinus, Shigella dysenteriae, Salmonella, Escherichia coli, Pneumococcus, bacillus influenzae, Streptococcus, Staphylococcus aureus, Chlamydia, Leptospira, Rickettsia, et cetera. Melius effectum inhibitorium habet.
(2) Experimenta in vitro et in vivo ostendunt eius actionem antibacterialem significanter meliorem esse quam actionem medicamentorum antibacterialium hodiernorum, ut thiamphenicoli, oxytetracyclini, tetracyclini, ampicillini et quinolonorum quae nunc late usurpantur.
(3) Florfenicolum, celeriter agens, concentrationem therapeuticam in sanguine post unam horam ab iniectione intramusculari attingere potest, et maxima concentratio medicamenti intra 1.5-3 horas attingi potest; concentratio medicamenti efficax in sanguine, diuturna et agens, plus quam viginti horas post unam administrationem conservari potest.
(4) Per claustra sanguinis cerebri penetrare potest, et effectus eius therapeuticus in meningitide bacteriali animalium non comparabilis est cum effectu aliorum medicamentorum antibacterialium.
(5) Cum ad quantitatem commendatam adhibetur, nullas toxicitates et effectus secundarios habet, periculum anaemiae aplasticae aliarumque toxicitatum a thiamphenicolo effectarum superat, nec animalibus ciboque nocet. Ad infectiones variarum partium corporis a bacteriis in animalibus effectas adhibetur. In curatione porcorum, inter quas praecavenda et curandae sunt morborum respiratoriorum bacterialium, meningitidis, pleuritidis, mastitidis, infectionum intestinalium et syndromae postpartum in porcis.
2. Bacteria susceptibilia florfenicoli et morbi porcini florfenicoli praelati
(1) Morbi porcorum ubi florfenicolum praefertur
Hoc productum commendatur ut medicamentum electionis ad pneumoniam porcinam, pleuropneumoniam infectiosam porcinam, et morbum Haemophili parasuis, praesertim ad curationem bacteriorum fluoroquinolonis et aliis antibioticis resistentium.
(2) Florfenicolum etiam ad curationem sequentium morborum porcorum adhiberi potest.
Adhiberi etiam potest ad morbos respiratorios curandos, causatos a variis *Streptococco* (pneumonia), *Bordetella bronchiseptica* (rhinitide atrophica), *Mycoplasma pneumoniae* (asthma porcino), etc.; salmonellosi (paratyphoide porcino), colibacillosi (asthma porcino), morbis tractus digestivi, ut enteritide causata a diarrhoea flava, diarrhoea alba, morbo oedema porcino, et aliis bacteriis sensibilibus. Florfenicolum adhiberi potest ad curationem horum morborum porcinorum, sed non est medicamentum electum his morbis porcinis, itaque caute adhibendum est.
3. Usus improprius florfenicoli
(1) Dosis nimis magna vel nimis parva est. Quaedam doses mixtae ad 400 mg/kg perveniunt, et doses iniectae ad 40-100 mg/kg, vel etiam maiores. Quaedam tam parvae quam 8~15 mg/kg sunt. Doses magnae venenosae sunt, doses parvae autem inefficaces.
(2) Tempus nimis longum est. Aliquod usus medicamentorum diuturnus et magnarum dosium sine moderatione.
(3) Usus rerum et stadiorum erroneus est. Scrofae gravidae et porci pingues talibus medicamentis indiscriminatim utuntur, venenationem vel residua medicamentorum causantes, unde productio et cibus periculosiores fiunt.
(4) Compatibilitas impropria. Quidam saepe florfenicolum cum sulfonamidis et cephalosporinis coniungunt. Utrum haec res scientifica et rationabilis sit, investigare dignum est.
(5) Mixta cibus et administratio non aequaliter agitantur, unde nullus effectus medicamenti vel intoxicationis medicamentorum oritur.
4. Usus cautionum florfenicoli
(1) Hoc productum non debet cum macrolidis (velut tylosino, erythromycino, roxithromycino, tilmicosino, gitarmycino, azithromycino, clarithromycino, etc.), lincosamidis (velut lincomycino, clindamycino) et antibioticis diterpenoidis semisyntheticis coniungi – combinatio tiamuli, cum coniuncta est, effectum antagonisticum producere potest.
(2) Hoc productum non potest adhiberi una cum β-lactonis aminis (velut penicillinis, cephalosporinis) et fluoroquinolonis (velut enrofloxacino, ciprofloxacino, etc.), quia hoc productum est inhibitor proteinorum bacterialium. Agentus bacteriostaticus syntheticus celeriter agens, hoc autem est bactericida celeriter agens tempore feturae. Sub actione prioris, synthesis proteinorum bacterialium celeriter inhibetur, bacteria crescere et multiplicari desinunt, et effectus bactericidalis posterioris debilitatur. Ergo, cum curatio effectum sterilisationis celerem exercere debet, simul adhiberi non potest.
(3) Hoc productum cum sulfadiazino natrico ad injectionem intramuscularem misceri non potest. Non debet cum medicamentis alcalinis per os vel intramusculariter administrari, ne decompositio et defectus fiat. Nec aptum est ad injectionem intravenosam cum tetracyclino hydrochlorido, kanamycino, adenosino triphosphato, coenzymo A, etc., ne praecipitatio et efficacia minuatur.
(4) Degeneratio musculorum et necrosis post iniectionem intramuscularem causari possunt. Ergo, alternatim in musculos profundos colli et natium iniici potest, et non expedit injectiones in eodem loco repetere.
(5) Quia hoc productum embryotoxicitatem habere potest, caute in scrofis gravidis et lactantibus adhibendum est.
(6) Cum temperatura corporis porcorum aegrotorum alta est, cum analgeticis antipyreticis et dexamethasone coniunctum adhiberi potest, et effectus melior est.
(7) In praeventione et curatione syndromae respiratoriae porcinae (PRDC), quidam usum coniunctum florfenicoli et amoxicillini, florfenicoli et tylosini, et florfenicoli et tylosini commendant. Aptum, quia ex prospectu pharmacologico, duo coniunctim adhiberi non possunt. Attamen, florfenicolum cum tetracyclinis, ut doxycyclino, coniunctim adhiberi potest.
(8) Hoc productum toxicitatem haematologicam habet. Quamquam anaemiam aplasticam medullae ossium irreversibilem non efficiet, inhibitio reversibilis erythropoiesis ab eo effecta frequentior est quam ea chloramphenicoli (invalidi). Contraindicatum est tempore vaccinationis vel animalibus cum gravi immunodeficientia.
(9) Usus diuturnus perturbationes digestionis et symptomata carentiae vitaminorum vel superinfectionis causare potest.
(10) In prohibendo et curando morbo porcino, cautio adhibenda est, et medicamentum secundum praescriptam dosin et cursum curationis administrandum est, neque abutendum ne adversae consequentiae fiant.
(11) Animalibus cum insufficientia renali, dosis vel minuenda est vel intervallum administrationis extendendum.
(12) Si temperatura humilis est, invenitur dissolutio tarda esse; vel solutio parata florfenicoli praecipitationem habet, et tantum leviter calefieri debet (non plus quam 45°C) ut omnia celeriter dissolvantur. Solutio parata optime intra 48 horas consumitur.


Tempus publicationis: IX Augusti, MMXXII