MunusAcidum IAA 3-indolaceticum
Adhibetur ut stimulator incrementi plantarum et reagens analyticum. Acidum 3-indolaceticum (IAA) et aliae substantiae auxinicae, ut 3-indoleacetaldehydum, acidum 3-indolaceticum (IAA) et acidum ascorbicum, naturaliter in natura exstant. Praecursor acidi 3-indolacetici ad biosynthesis in plantis est tryptophanum. Munus fundamentale auxini in regulando incrementum plantarum est. Non solum incrementum promovet, sed etiam vim habet inhibendi incrementum et formationem organorum. Auxinum non solum in statu libero intra cellulas plantarum existit, sed etiam firmiter cum macromoleculis biologicis et aliis generibus auxini ligari potest. Sunt etiam auxina quae complexa cum substantiis specialibus, ut indole-acetylasparaginum, indole-acetylpentosum acetas et indole-acetylglucosum, etc., formare possunt. Haec forma repositionis auxini intra cellulas et etiam methodus detoxificationis ad toxicitatem auxini excessivi eliminandam esse potest.
In gradu cellulari, auxin divisionem cellularum cambii incitare potest; elongationem cellularum ramosarum stimulare et incrementum cellularum radicularum inhibere; differentiationem cellularum xylematis et phloematis promovere, radicationem talearum facilitare, et morphogenesin calli moderari.
Auxin partes agit a plantula ad maturitatem fructus, tam in organis quam in tota planta. Inhibitio reversibilis auxini per lucem rubram in moderanda elongatione mesocotyli in plantulis; cum acidum indoleaceticum ad inferiorem partem rami transfertur, geotropia rami fit. cum acidum indoleaceticum ad umbrosam partem rami transfertur, phototropismus rami fit. Acidum indoleaceticum dominationem apicalem causat; senescentiam foliorum moratur; Auxin foliis applicatum casum foliorum inhibet, dum auxin ad finem proximalem strati dissociati applicatum casum foliorum promovet. Auxin florationem promovet, evolutionem fructuum unisexualium inducit, et maturationem fructuum moratur.
Modus ususAcidum IAA 3-indolaceticum
1. Maceratio
(1) Per totum tempus florendi lycopersicorum, flores in solutione 3000 milligrammatum per litrum macerantur, ut fructificatio parthenogenica et fructuum formationis lycopersicorum inducantur, fructus lycopersicorum sine seminibus formantes et celeritatem fructuum formationis augentes.
(2) Radicum maceratio radices in frugibus, ut malorum, persicorum, pirarum, citrorum, uvarum, actinidiae, fragorum, poinsythiarum, caryophyllorum, chrysanthemorum, rosarum, magnoliarum, rhododendrorum, plantarum theae, *Metasequoiae glyptostroboides*, et populi, promovet, et formationem radicum adventiciarum inducit, accelerans celeritatem reproductionis vegetativae. Generaliter, 100-1000mg/L ad basin surculorum macerandam adhibentur. Varietatibus quae radicibus pronis sunt, concentratio minor adhibetur. Speciebus quae radices non facile figunt, concentratio paulo maior adhibenda est. Tempus macerationis est circiter 8 ad 24 horas, cum concentratione alta et tempore macerationis brevi.
2. Aspersio
Chrysanthemis (sub cyclo lucis novem horarum), aspersio solutionis 25-400mg/L semel potest apparitionem gemmarum florum inhibere et florescentiam morari.
Tempus publicationis: VII Iul. MMXXXV