Gratias tibi ago quod Nature.com invisisti. Versio navigatoris tui quam uteris limitatam sustentationem CSS habet. Pro optimis eventibus, commendamus ut recentiorem versionem navigatoris tui utaris (vel Modum Compatibilitatis in Internet Explorer debilites). Interea, ut sustentationem continuam praestemus, situm sine stylis vel JavaScript monstramus.
Fungicida saepe tempore florentiae fructuum arborum adhibentur et insecta pollinatores minari possunt. Attamen parum notum est de modo quo pollinatores non-apes (e.g., apes solitariae, Osmia cornifrons) fungicidis contactu et systemicis, quae in malis tempore florentiae vulgo adhibita sunt, respondent. Haec lacuna cognitionis decisiones regulatorias limitat quae concentrationes tutas et tempus aspersionis fungicidarum determinant. Effectus duorum fungicidarum contactuum (captani et mancozebi) et quattuor fungicidarum interstratorum/phytosystematis (ciprocyclini, myclobutanili, pyrostrobini et trifloxystrobini) aestimavimus. Effectus in augmentum ponderis larvalis, superviventiam, proportionem sexuum et diversitatem bacterialem. Aestimatio peracta est utens bioassay orali chronico in quo pollen tribus dosibus tractatum est, secundum dosem nunc commendatam pro usu in agro (1X), dimidiam dosem (0.5X) et dosem humilem (0.1X). Omnes doses mancozebi et pyritisolini pondus corporis et superviventiam larvalis significanter minuerunt. Deinde genum 16S sequentiavimus ut bacterioma larvale mancozebi, fungicidae quod maximam mortalitatem efficit, describeremus. Invenimus diversitatem et abundantiam bacteriorum significanter redactas esse in larvis polline mancozebo tractato pastis. Nostrae investigationes laboratorio indicant aspersionem aliquorum horum fungicidarum tempore florendi praecipue nocere valetudini *O. cornifrons*. Haec informatio pertinet ad futuras decisiones administrativas de usu sustinabili productorum ad arbores fructiferas protegendas et fundamentum est processibus regulatoriis ad pollinatores protegendos spectantibus.
Apis caementaria solitaria *Osmia cornifrons* (Hymenoptera: Megachilidae) ex Iaponia in Civitates Foederatas Americae introducta est exeunte decennio 1970 et ineunte decennio 1980, et species munus pollinatoris grave in oecosystematibus administratis ex eo tempore egit. Populationes naturalizatae huius apis partem sunt circiter 50 specierum apum silvestrium quae apes quae pomariis amygdalarum et pomorum in Civitatibus Foederatis pollinant complent2,3. Apes caementariae multis difficultatibus obviam eunt, inter quas fragmentatio habitati, pathogena, et pesticidae3,4. Inter insecticidia, fungicida augmentum energiae, pabulationem5 et condicionem corporis6,7 minuunt. Quamquam investigationes recentes suggerunt salutem apum caementariarum directe affici a microorganismis commensalibus et ectobacticis,8,9 quia bacteria et fungi nutritionem et responsa immunologica afficere possunt, effectus expositionis fungicidis in diversitatem microbialem apum caementariarum modo investigari incipiunt.
Fungicida variorum effectuum (contactus et systemicorum) in pomariis ante et per florescentiam asperguntur ad morbos ut scabies mali, putredo amara, putredo fusca et oidium pulverulentum tractandos10,11. Fungicida pollinatoribus innocua habentur, itaque horticultoribus per tempus florescentiae commendantur; Expositio et ingestio horum fungicidarum ab apibus satis bene nota est, cum pars processus registrationis pesticidarum ab Agentura Protectionis Ambientalis Civitatum Foederatarum et multis aliis agenturis nationalibus regulatoriis sit12,13,14. Attamen effectus fungicidarum in non-apes minus noti sunt quia non requiruntur sub pactis autorisationis venditionis in Civitatibus Foederatis15. Praeterea, plerumque nulla sunt protocola normata ad apes singulas examinandas16,17, et colonias quae apes ad examinationem praebent sustinere difficile est18. Experimenta apum diversarum curatarum magis magisque in Europa et Civitatibus Foederatis Americae fiunt ad effectus pesticidarum in apes feras studendos, et protocola normata nuper pro O. cornifrons19 elaborata sunt.
Apes cornutae sunt monocytae et commercialiter in culturis cyprinorum ut supplementum vel substitutio apum melliferarum adhibentur. Hae apes inter Martium et Aprilem emergunt, maribus praecocibus tribus vel quattuor diebus ante feminas emergentibus. Post coitum, femina pollen et nectar active colligit ut seriem cellularum procreationis intra cavitatem tubularem nidi (naturalem vel artificialem)1,20 praebeat. Ova in pollen intra cellulas ponuntur; deinde femina murum argillaceum construit antequam cellulam proximam paret. Larvae primi stadii in chorion includuntur et humoribus embryonicis vescuntur. A secundo ad quintum stadii (praepupa), larvae pollen vescuntur22. Postquam copia pollinis omnino depleta est, larvae folliculos formant, pupant et ut adultae in eadem camera procreationis emergunt, plerumque aestate exeunte20,23. Adulta vere sequenti emergunt. Superstes adultorum cum augmento energiae netto (augmento ponderis) secundum ingestionem cibi coniungitur. Ergo, qualitas nutritionalis pollen, necnon alii factores ut tempestas vel expositio pesticidis, determinantes superstes et valetudinis sunt24.
Insecticidae et fungicidae ante florescentiam applicatae intra vascula plantae variis gradibus moveri possunt, a translaminaribus (e.g., a superficie superiore foliorum ad superficiem inferiorem movere possunt, sicut quaedam fungicidae)25 ad effectus vere systemicos. Insecticidae, quae coronam a radicibus penetrare possunt, in nectar florum mali ingredi possunt26, ubi adultos *O. cornifrons*27 necare possunt. Quaedam pesticidae etiam in pollen penetrant, evolutionem larvarum maydis afficientes et mortem earum causantes19. Alia studia demonstraverunt quaedam fungicida mores nidificationis speciei affinis *O. lignaria*28 significanter mutare posse. Praeterea, studia laboratorium et agrorum quae scenaria expositionis pesticidarum (fungicidae inclusae) simulant demonstraverunt pesticidas physiologiam22, morphologiam29 et superviventiam apum melliferarum et quarundam apum solitariarum negative afficere. Variae aspersiones fungicidae directe floribus apertis durante florescentia applicatae pollen ab adultis ad evolutionem larvalem collectum contaminare possunt, cuius effectus adhuc studendi sunt30.
Magis magisque agnoscitur incrementum larvale a polline et communitatibus microbialibus systematis digestivi affici. Microbioma apis melliferae parametros sicut massam corporis31, mutationes metabolicas22 et susceptibilitatem ad pathogena32 afficit. Studia priora influxum stadii evolutionis, nutrimentorum et ambitus in microbioma apum solitariarum examinaverunt. Haec studia similitudines in structura et abundantia microbiomatum larvalium et pollinis33, necnon genera bacterialia frequentissima Pseudomonas et Delftia, inter species apum solitariarum, revelaverunt. Attamen, quamquam fungicidae cum strategiis ad salutem apum protegendam consociatae sunt, effectus fungicidarum in microbiota larvali per expositionem oralem directam inexplorati manent.
Hoc studium effectus dosium in mundo reali sex fungicidarum vulgo adhibitarum, quae ad usum in fructibus arborum in Civitatibus Foederatis Americae adscriptae sunt, exploravit, inter quas fungicida contactus et systemica per os larvis *Lycopersicae zeae* ex cibo contaminato administrata. Invenimus fungicida contactus et systemica augmentum ponderis corporis apum minuere et mortalitatem auxisse, cum effectibus gravissimis cum mancozebo et pyrithiopido consociatis. Deinde diversitatem microbialem larvarum, quae victu pollinis mancozebo tractato pascebantur, cum illis quae victu comparativo pascebantur, comparavimus. Mechanismos potentiales mortalitatem subiacentes et implicationes pro programmatibus integratis administrationis pestilentiae et pollinatorum (IPPM)36 discutimus.
*O. cornifrons* adulti in folliculis hiemans a Centro Investigationis Fructuum, Biglerville, PA, empti et inter −3 et 2°C (±0.3°C) conservati sunt. Ante experimentum (600 folliculi in summa). Mense Maio 2022, 100 folliculi *O. cornifrons* quotidie in pocula plastica (50 folliculi per poculum, DI 5 cm × 15 cm longi) translati sunt, et lintea intra pocula posita sunt ad aperturam promovendam et substratum manducatorium praebendum, accentus in apibus petrosis minuendo37. Duo pocula plastica folliculos continentia in cavea insectorum (30 × 30 × 30 cm, BugDorm MegaView Science Co. Ltd., Taiwan) cum vasculis 10 ml solutionem saccharosam 50% continentibus pone et per quattuor dies conserva ad clausuram et coitum confirmandos. 23°C, humiditas relativa 60%, photoperiodus 10 l (intensitas humilis): 14 dies. Centum feminae maresque coniuncti, singulis mane per sex dies (centum per diem), in duos nidos artificiales tempore maximi florum mali dimissi sunt (nidus laqueus: latitudo 33.66 × altitudo 30.48 × longitudo 46.99 cm; Figura Suppletoria 1). In Arboreto Civitatis Pennsylvaniae positi, prope *cerasum* (Prunus cerasus 'Eubank' Sweet Cherry Pie™), *persicum* (Prunus persica 'Contender'), *Prunum persicam' 'PF 27A' Flamin Fury®), *pirum* (Pyrus perifolia 'Olympic', *Pyrum perifolia 'Shinko', *Pyrum perifolia 'Shinseiki'), *Malum coronariam* et numerosas varietates malorum (Malus coronaria, Malus), malum domesticum 'Co-op 30′ Enterprise™, malum 'Co-Op 31′ Winecrisp™, begoniam 'Freedom', Begoniam 'Golden Delicious', Begoniam 'Nova Spy'). Unaquaeque nidus avium e plastica caerulea super duas capsas ligneas aptatur. Unaquaeque nidus octingentos tubos chartaceos vacuos (spiraliter aperti, 0.8 cm diametro interno × 15 cm longo) (Jonesville Paper Tube Co., Michigan) continebat, in tubos cellophanicos opacos (0.7 diametro interno, vide "obturacula plastica"; obturacula T-1X) insertos.
Ambae nidificatoriae orientem versus spectabant et saepimento hortensi plastico viridi (Everbilt exemplar #889250EB12, apertura 5 × 5 cm, 0.95 m × 100 m) tectae erant, ne muribus et avibus accederent, et in superficie soli iuxta nidificatorias positae sunt. Nidificatorium (Figura Suppletoria 1a). Ova pyriformis Zeae quotidie collecta sunt, 30 tubulis e nidis colligendis et ad laboratorium transportatis. Forfice utens, incisura in extremo tubi facta est, deinde tubum spiralem disiunge ut cellulae progenies patefiant. Ova singula et pollen eorum spatha curva (Microslide tool kit, BioQuip Products Inc., California) remota sunt. Ova in charta filtratoria humida incubata et in patella Petri per duas horas posita sunt antequam in experimentis nostris adhibita sunt (Figura Suppletoria 1b-d).
In laboratorio, toxicitatem oralem sex fungicidarum, ante et durante flore mali efflorescentia applicatarum, tribus concentrationibus (0.1X, 0.5X, et 1X, ubi 1X est nota applicata per 100 congias aquae/acram. Dosis alta in agro = concentratio in agro), aestimavimus. Quaeque concentratio sedecim vicibus repetita est (n = 16). Duo fungicida contactus (Tabula S1: mancozeb 2696.14 ppm et captan 2875.88 ppm) et quattuor fungicida systemica (Tabula S1: pyrithiostrobin 250.14 ppm; trifloxystrobin 110.06 ppm; myclobutanil azolum 75.12 ppm; cyprodinil 280.845 ppm) toxicitatem fructibus, oleribus et plantis ornamentalibus demonstravimus. Pollen homogeneizavimus machina molendino, 0.20 g in puteum (Lamina Falcon 24 puteorum) transtulimus, et 1 μL solutionis fungicidae addidimus et miscuimus, pollen pyramidale cum puteis 1 mm profundis formandum, in quibus ova posita sunt. Spatula parva collocavimus (Figura Supplementaria 1c,d). Laminae Falcon temperatura ambiente (25°C) et humiditate relativa 70% conservatae sunt. Eas cum larvis comparationis, quae victu pollinico homogeneo aqua pura tractato pascebantur, comparavimus. Mortalitatem notavimus et pondus larvale alternis diebus mensuravimus, donec larvae aetatem praepupalem attigerunt, statera analytica (Fisher Scientific, accuratio = 0.0001 g) utentes. Denique proportio sexuum aestimata est folliculo post 2.5 menses aperiendo.
DNA ex larvis integris *O. cornifrons* extractum est (n = 3 per condicionem curationis, polline mancozebo tractato et non tractato) et analyses diversitatis microbialis in his exemplaribus perfecimus, praesertim quia in mancozebo maxima mortalitas in larvis MnZn accipientibus observata est. DNA amplificatum, purificatum utens apparatu DNAZymoBIOMICS®-96 MagBead DNA (Zymo Research, Irvine, CA), et sequentiatum est (600 cycli) in Illumina® MiSeq™ utens apparatu v3. Sequentiatio directa genorum RNA ribosomalis 16S bacterialis peracta est utens apparatu Quick-16S™ NGS Library Prep Kit (Zymo Research, Irvine, CA) utens primeriis regionem V3-V4 geni rRNA 16S dirigentibus. Praeterea, sequentiatio 18S peracta est utens inclusione PhiX 10%, et amplificatio peracta est utens pare primeriorum 18S001 et NS4.
Importa et tracta lectiones pariter coniunctas39 per canalem QIIME2 (v2022.11.1). Hae lectiones resecatae et iunctae sunt, et sequentiae chimericae remotae sunt per supplementum DADA2 in QIIME2 (qiime dada2 noise pairing)40. Assignationes classium 16S et 18S peractae sunt per supplementum classificatoris obiecti Classify-sklearn et artefactum prae-exercitatum silva-138-99-nb-classifier.
Omnia data experimentalia de normalitate (Shapiro-Wilks) et homogeneitate variantiarum (test Levene) examinata sunt. Quia congeries datorum suppositionibus analysis parametricae non implevit et transformatio residua standardizare nequivit, ANOVA nonparametricam bidirectionalem (Kruskal-Wallis) cum duobus factoribus [tempore (punctis temporalibus trium phasium 2, 5, et 8 dierum) et fungicido] perfecimus ad effectum curationis in pondus recens larvarum aestimandum, deinde comparationes nonparametricae post hoc per test Wilcoxon factae sunt. Usi sumus modello lineari generali (GLM) cum distributione Poisson ad effectus fungicidorum in superviventiam per tres concentrationes fungicidorum comparandos41,42. Ad analysin abundantiae differentialis, numerus variantium sequentiae ampliconis (ASV) ad gradum generis contractus est. Comparationes abundantiae differentialis inter greges utens 16S (gradus generis) et abundantia relativa 18S peractae sunt utens modello additivo generali pro positione, scala, et forma (GAMLSS) cum distributionibus familiarum beta zero-inflatis (BEZI), quae in macro exemplo formatae sunt. in Microbiome R43 (v1.1). 1). Species mitochondriales et chloroplasticas remove ante analysin differentialem. Propter diversos gradus taxonomicos 18S, solum infimus gradus cuiusque taxonis ad analysin differentialem adhibitus est. Omnes analyses statisticae peractae sunt utens R (v. 3.4.3., projectum CRAN) (Team 2013).
Expositio mancozebo, pyrithiostrobino, et trifloxystrobino augmentum ponderis corporis in *O. cornifrons* significanter minuit (Fig. 1). Hi effectus constanter observati sunt pro omnibus tribus dosibus aestimatis (Fig. 1a-c). Cyclostrobinum et myclobutanil pondus larvarum significanter non minuerunt.
Pondus recens medium larvarum *Terridis* caulis mensum tribus temporibus sub quattuor curationibus diaeteticis (pabulum pollinis homogeneum + fungicida: testis, doses 0.1X, 0.5X et 1X). (a) Dosis parva (0.1X): primum tempus (dies 1): χ²: 30.99, DF = 6; P < 0.0001, secundum tempus (dies 5): 22.83, DF = 0.0009; tertium tempus (dies 8): χ²: 28.39, DF = 6; (b) dimidia dosis (0.5X): primum tempus (dies 1): χ²: 35.67, DF = 6; P < 0.0001, secundum tempus (dies primus): χ²: 15.98, DF = 6; P = 0.0090; Tertium tempus (dies 8) χ²: 16.47, DF = 6; (c) Locus vel dosis plena (1X): primum tempus (dies 1) χ²: 20.64, P = 6; P = 0.0326, secundum tempus (dies 5): χ²: 22.83, DF = 6; P = 0.0009; tertium tempus (dies 8): χ²: 28.39, DF = 6; analysis variantiae non parametrica. Vectes mediam ± SE comparationum binarum repraesentant (α = 0.05) (n = 16) *P ≤ 0.05, **P ≤ 0.001, ***P ≤ 0.0001.
Minima dosi (0.1X), pondus corporis larvarum trifloxystrobino 60%, mancozebo 49%, myclobutanilo 48%, et pyrithistrobino 46% imminutum est (Fig. 1a). Cum dimidia dosi in agro (0.5X) expositae sunt, pondus corporis larvarum mancozebi 86%, pyrithiostrobino 52%, et trifloxystrobino 50% imminutum est (Fig. 1b). Dosis plena in agro (1X) mancozebi pondus larvarum 82%, pyrithiostrobino 70%, et trifloxystrobino, myclobutanilo, et sangardo circiter 30% reduxit (Fig. 1c).
Mortalitas maxima erat inter larvas polline mancozebo tractatas pastas, deinde pyrithiostrobinum et trifloxystrobinum. Mortalitas aucta est cum crescentibus dosibus mancozebi et pyritisolini (Fig. 2; Tabula 2). Attamen, mortalitas terridarum tantum paulum crevit cum concentrationibus trifloxystrobini auctis; cyprodinilum et captanum mortalitatem non significanter auxerunt comparatis cum curationibus comparativis.
Mortalitas larvarum muscae perforatricis post ingestionem pollinis singillatim sex fungicidis diversis tractati comparata est. Mancozeb et pentopyramidum sensibiliores erant expositioni orali ad vermiculos frumenti (GLM: χ = 29.45, DF = 20, P = 0.0059) (linea, inclinatio = 0.29, P < 0.001; inclinatio = 0.24, P < 0.00)).
Mediocriter, per omnes curationes, 39.05% aegrotorum feminae et 60.95% mares erant. Inter curationes comparativas, proportio feminarum erat 40% in studiis et dosis parvae (0.1X) et dosis dimidiae (0.5X), et 30% in studiis dosis in agro (1X). Ad dosem 0.1X, inter larvas polline pastas et mancozebo et myclobutanilo tractatas, 33.33% adultorum feminae, 22% adultorum feminae, 44% larvarum adultarum feminae, 44% larvarum adultarum feminae erant. (Fig. 3a) Ad dosem 0.5 acceptam, 33% vermium adultorum in grege mancozebi et pyrithiostrobini feminae erant, 36% in grege trifloxystrobini, 41% in grege myclobutanili, et 46% in grege cyprostrobini. Haec proportio 53% in grege captani et 38% in grege comparationis erat (Fig. 3b). Ad dosem 1X, 30% gregis mancozebi feminae erant, 36% gregis pyrithiostrobini, 44% gregis trifloxystrobini, 38% gregis myclobutanili, 50% gregis comparationis feminae erant – 38.5% (Fig. 3c).
Percentatio terebrarum feminarum et masculorum post expositionem fungicidae in stadio larvali. (a) Dosis parva (0.1X). (b) Dosis dimidia (0.5X). (c) Dosis in agro vel dosis plena (1X).
Analysis sequentiae 16S demonstravit gregem bacterialem differre inter larvas polline mancozebo tractato pastas et larvas polline non tractato pastas (Fig. 4a). Index microbianus larvarum non tractatarum polline pastarum altior erat quam larvarum polline mancozebo tractato pastarum (Fig. 4b). Quamquam differentia observata in divitiis inter greges non erat statistice significativa, significanter inferior erat quam ea quae observata est pro larvis polline non tractato pastis (Fig. 4c). Abundantia relativa ostendit microbiotam larvarum polline moderatorio pastarum magis diversam esse quam larvarum larvarum mancozebo tractatarum pastarum (Fig. 5a). Analysis descriptiva praesentiam 28 generum in exemplaribus moderatoriis et mancozebo tractatis revelavit (Fig. 5b). c Analysis utens sequentia 18S nullas differentias significantes revelavit (Figura Supplementaria 2).
Profilationes SAV in seriebus 16S fundatae cum divitiis Shannon et divitiis observatis in gradu phyli comparatae sunt. (a) Analysis coordinatarum principalium (PCoA) fundata in structura communitatis microbialis generali in larvis polline non tractatis pastis vel control (caeruleis) et mancozeb pastis (aurantiacis). Quisque punctum datorum specimen separatum repraesentat. PCoA calculata est utens distantia Bray-Curtis distributionis t multivariatae. Ovalia gradum fiduciae 80% repraesentant. (b) Diagramma capsularum, data divitiarum Shannon cruda (puncta) et c. Divitiae observabiles. Diagrammata capsularum capsulas pro linea mediana, ambitu interquartili (IQR), et 1.5 × IQR (n = 3) ostendunt.
Compositio communitatum microbicarum larvarum polline mancozebo tractato et non tractato pastarum. (a) Abundantia relativa generum microbialium in larvis. (b) Tabula caloris communitatum microbialium identificatarum. Delftia (proportio casuum (OR) = 0.67, P = 0.0030) et Pseudomonas (OR = 0.3, P = 0.0074), Microbacterium (OR = 0.75, P = 0.0617) (OR = 1.5, P = 0.0060); Ordines tabulae caloris congregantur utens distantia correlationis et connectivitate media.
Nostrae investigationes ostendunt expositionem oralem fungicidis per contactum (mancozeb) et systemicis (pyrostrobin et trifloxystrobin), late per florescentiam adhibitis, augmentum ponderis significanter minuisse et mortalitatem larvarum maydis auxisse. Praeterea, mancozeb diversitatem et divitias microbiomatis per stadium prae-pupale significanter minuit. Myclobutanil, aliud fungicida systemicum, augmentum ponderis corporis larvalis in omnibus tribus dosibus significanter minuit. Hic effectus in secundo (die 5) et tertio (die 8) punctis temporis manifestus erat. Contra, cyprodinil et captan non significanter augmentum ponderis aut superviventiam comparati cum grege testigo minuerunt. Quantum scimus, hoc opus primum est quod effectus dosium in agro diversorum fungicidarum ad segetes maydis protegendas per expositionem directam pollinis determinat.
Omnes curationes fungicidarum augmentum ponderis corporis significanter minuerunt comparatione cum curationibus comparativis. Mancozeb maximum effectum in augmentum ponderis corporis larvalis habuit cum reductione media 51%, secutus a pyrithiostrobino. Attamen, alia studia effectus adversos dosium fungicidarum in agro in stadiis larvalibus non rettulerunt44. Quamquam biocida dithiocarbamati toxicitatem acutam humilem habere demonstrata sunt45, ethyleni bisdithiocarbamata (EBDCS), ut mancozeb, in ureum ethyleni sulfidum degradari possunt. Propter effectus mutagenicos in aliis animalibus, hoc productum degradationis fortasse pro effectibus observatis respondet46,47. Studia priora demonstraverunt formationem ethyleni thioureae a factoribus ut temperatura elevata48, gradus humiditatis49 et diuturnitas repositionis producti50 affici. Conditiones repositionis biocidarum aptae hos effectus secundarios mitigare possunt. Praeterea, Auctoritas Europaea Securitatis Cibi sollicitudinem de toxicitate pyrithiopidi expressit, quod carcinogenicum systematibus digestivis aliorum animalium esse demonstratum est51.
Administratio oralis mancozebi, pyrithiostrobini, et trifloxystrobini mortalitatem larvarum terrefactorum frumenti auget. Contra, myclobutanil, ciprocyclinum et captan nullum effectum in mortalitatem habuerunt. Haec resultata ab illis Ladurner et al.52 differunt, qui demonstraverunt captan superviventiam adultarum O. lignariae et Apis melliferae L. (Hymenoptera, Apisidae) significanter minuere. Praeterea, fungicida, ut captan et boscalid, mortalitatem larvalis causare 52,53,54 vel mores edendi mutare 55 inventa sunt. Hae mutationes, vicissim, qualitatem nutritionalem pollinis et tandem augmentum energiae stadii larvalis afficere possunt. Mortalitas in grege comparativo observata cum aliis studiis 56,57 congruens erat.
Proportio sexuum, quae mares favet, in opere nostro observata fortasse factoribus ut coitu insufficiens et tempestatibus malis tempore florendi explicari potest, ut antea Vicens et Bosch pro *O. cornuta* suggestum est. Quamquam feminae et mares in studio nostro quattuor dies ad coitum habuerunt (tempus quod plerumque sufficiens ad coitum prosperum habetur), consulto intensionem lucis imminuimus ut accentus minueremus. Attamen, haec modificatio, non consulto, processum coitus impedire potest61. Praeterea, apes aliquot dies tempestatum adversarum, inter quas pluvia et temperaturae humiles (<5°C), patiuntur, quae etiam successum coitus negative afficere possunt4,23.
Quamquam studium nostrum totum microbiome larvale intendit, nostrae conclusiones perspicuitatem praebent in potentiales nexus inter communitates bacteriales quae ad nutritionem apum et expositionem fungicidarum necessariae esse possunt. Exempli gratia, larvae pollen mancozebo tractatum pastae structuram et abundantiam communitatis microbialis significanter redactam habuerunt comparatae cum larvis pollen non tractatum pastis. In larvis pollen non tractatum consumentibus, greges bacteriales Proteobacteria et Actinobacteria erant dominantes et praesertim aerobici vel facultative aerobici. Bacteria Delft, plerumque cum speciebus apum solitariarum consociata, nota sunt activitatem antibioticam habere, quod potentialem munus protectivum contra pathogena indicat. Alia species bacterialis, Pseudomonas, abundans erat in larvis pollen non tractatum pastis, sed significanter reducta erat in larvis mancozebo tractatis. Nostrae conclusiones studia priora confirmant quae Pseudomonas ut unum ex generibus abundantissimis in *O. bicornis*35 et aliis vespis solitariis34 identificabant. Quamquam indicia experimentalia de munere Pseudomonas in salute *O. cornifrons* non investigata sunt, hoc bacterium demonstratum est synthesim venenorum protectoriorum in *Paedero fuscipe* promovere et metabolismum arginini *in vitro* promovere [35, 65]. Hae observationes munus potentiale in defensione virali et bacteriali tempore evolutionis larvarum *O. cornifrons* suggerunt. *Microbacterium* est aliud genus in nostro studio identificatum quod in magnis numeris in larvis *muscae nigrae militis* sub condicionibus inediae praesens esse dicitur [66]. In larvis *O. cornifrons*, microbacteria ad aequilibrium et firmitatem microbiomatis intestini sub condicionibus stressis conferre possunt. Praeterea, *Rhodococcus* in larvis *O. cornifrons* invenitur et propter suas facultates detoxificationis notum est [67]. Hoc genus etiam in intestino *A. floreae* invenitur, sed in abundantia perparva [68]. Nostrae conclusiones praesentiam variationum geneticarum multiplicium per numerosos taxa microbianos demonstrant, quae processus metabolicos in larvis alterare possunt. Attamen, melior intellectus diversitatis functionalis *O. cornifrons* necessaria est.
Summa summarum, eventus indicant mancozebum, pyrithiostrobinum, et trifloxystrobinum augmentum ponderis corporis minuisse et mortalitatem larvarum teregminis auxisse. Quamquam crescit sollicitudo de effectibus fungicidarum in pollinatores, necesse est melius intellegere effectus metabolitorum residuorum horum compositorum. Hi eventus in commendationes programmatum integratorum administrationis pollinatorum incorporari possunt, quae agricolas adiuvant ne usum quorundam fungicidarum ante et per florentiam arborum fructiferarum vitent, fungicida eligendo et tempus applicationis variando, vel usum alternativorum minus noxiorum promovendo [36]. Haec informatio magni momenti est ad commendationes de usu pesticidarum evolvendas, ut adaptando programmata aspersionis existentia et mutando tempus aspersionis cum fungicida eliguntur vel promovendo usum alternativorum minus periculosorum. Ulterior investigatio necessaria est in effectus adversos fungicidarum in proportionem sexuum, mores pascendi, microbioma intestini, et mechanismos moleculares qui subiacent ponderis amissionem et mortalitatem teregminis.
Data originalia 1, 2 et 3 in Figuris 1 et 2 in repositorio datorum Figshare DOI deposita sunt: https://doi.org/10.6084/m9.figshare.24996245 et https://doi.org/10.6084/m9.figshare.24996233. Sequentiae in hoc studio analysatae (Fig. 4 et 5) in repositorio NCBI SRA sub numero accessionis PRJNA1023565 praesto sunt.
Bosch, J. et Kemp, WP. "Progressus et institutio specierum apium melliferarum ut pollinatores frugum agriculturae: exemplum generis Osmiae." (Hymenoptera: Megachilidae) et arborum fructiferarum. Bull. Ntomore. Resource. 92, 3–16 (2002).
Parker, MG et al. *Consuetudines pollinationis et perceptiones pollinatorum alternativorum inter cultores pomorum Novi Eboraci et Pennsylvaniae*. *Recensio*. *Agricultura. Systema Cibaria*. 35, 1–14 (2020).
Koch I., Lonsdorf EW, Artz DR, Pitts-Singer TL et Ricketts TH. Oecologia et oeconomia pollinationis amygdalarum utens apibus indigenis. J. Economics. Ntomore. 111, 16–25 (2018).
Lee, E., He, Y., et Park, Y.-L. Effectus mutationis climatis in phaenologiam tragopanis: implicationes pro administratione populationum. Climb. Change 150, 305–317 (2018).
Artz, DR et Pitts-Singer, TL. Effectus fungicidarum et adiuvantium aspersionum in mores nidificandi duarum apum solitariarum administratarum (Osmiae lignariae et Megachile rotundatae). PloS One 10, e0135688 (2015).
Beauvais, S. et al. Fungicida segetum parum toxica (fenbuconazolum) signa qualitatis reproductionis masculinae impedit, unde successus coitus in apibus solitariis silvestribus imminutus est. J. Apps. ecology. 59, 1596–1607 (2022).
Sgolastra F. et al. Insecticida neonicotinoida et biosynthesis ergosteroli mortalitatem fungicidarum synergicam in tribus speciebus apum supprimunt. *Pest control. the science*. 73, 1236–1243 (2017).
Kuhneman JG, Gillung J, Van Dyck MT, Fordyce RF. et Danforth BN. Larvae vesparum solitariarum diversitatem bacterialem a polline apibus nidificantibus in caule *Osmia cornifrons* (Megachilidae) suppeditatam alterant. *front* microorganism. 13, 1057626 (2023).
Dharampal PS, Danforth BN et Steffan SA. Microorganismi ectosymbiotici in polline fermentato tam magni momenti sunt ad evolutionem apum solitariarum quam ipsum pollen. *Ecology. Evolution.* 12. e8788 (2022).
Kelderer M, Manici LM, Caputo F et Thalheimer M. *Inter ordines plantationis in pomariis pomorum ad morbos reseminationis coercendos: studium efficaciae practicae in indicibus microbialibus fundatum.* Plant Soil 357, 381–393 (2012).
Martinus PL, Kravchik T., Khodadadi F., Achimovich SG et Petrus KA. Putredo amara malorum in mediis Civitatibus Foederatis Americae Atlanticis: aestimatio specierum causantium et influxus condicionum meteorologicarum regionalium et susceptibilitatis cultivarium. Phytopathologia 111, 966–981 (2021).
Cullen MG, Thompson LJ, Carolan JK, Stout JK. et Stanley DA. Fungicida, herbicidae et apes: recensio systematica investigationum et methodorum existentium. PLoS One 14, e0225743 (2019).
Pilling, ED et Jepson, PC. Effectus synergici fungicidarum EBI et insecticidarum pyrethroidorum in apes melliferas (Apis mellifera). Pestes the Science. 39, 293–297 (1993).
Mussen, EC, Lopez, JE et Peng, CY. Effectus fungicidarum selectorum in incrementum et evolutionem larvarum apis melliferae *Apis melliferae* L. (Hymenoptera: Apidae). *Wednesday*. *Ntomore*. 33, 1151-1154 (2004).
Van Dyke, M., Mullen, E., Wickstead, D., et McArt, S. *Ductor Decisionum de Usu Pesticidorum ad Protegendos Pollinatores in Pomariis* (Universitas Cornell, 2018).
Iwasaki, JM et Hogendoorn, K. Expositio apum ad non-pesticidas: recensio methodorum et eventuum relatorum. Agricultura. Oecosystem. Mercurii. 314, 107423 (2021).
Kopit AM, Klinger E, Cox-Foster DL, Ramirez RA. et Pitts-Singer TL. Effectus generis copiae et expositionis pesticidis in evolutionem larvalem Osmiae lignariae (Hymenoptera: Megachilidae). Wednesday. Ntomore. 51, 240–251 (2022).
Kopit AM et Pitts-Singer TL. Viae expositionis pesticidis apum solitariarum nido vacuo. Mercurii. Ntomore. 47, 499–510 (2018).
Pan, NT et al. Novum protocollum bioexperimenti ingestionis ad toxicitatem pesticidorum in apibus adultis Iaponicis horti (Osmia cornifrons) aestimandam. Scientia. Relationes 10, 9517 (2020).
Tempus publicationis: XIV Maii, MMXXIV